سلام بر عاشورا

___________________________________________________________________________________________________________________________________.به انگیزه شهادت چکاد روشن اندیشی و اندیشه ورزی دینی، حضرت باقر العلوم(ع)رضا اسماعیلی (شاعر و منتقد ادبی)..تهران- ایرنا- شعر دینی و آیینی اصیل، باید با شکافتن پوسته ظواهر ما را به «فهم عمیق از دین» و جاده «خودشناسی» و «خداشناسی» هدایت کند و در نهایت از ما یک انسان تراز اسلام بسازد.امام باقر (ع): الکَمالُ کُلُّ الکَمالِ التَّفقُّهُ فِی الدِّینِ و الصَّبرُ عَلَی النّائِبَةِ و تَقدیرُ المَعیشَةِ ؛ (تحف العقول) همه کمال در شناخت عمیق دین و شکیبایی در پیشامدهای ناگوار و اندازه نگاه داشتن در زندگی است.«آفت شعر روز و روزگار ما، افراط در «چگونه گفتن» و غفلت از «چه گفتن» است. این آفت در شعر آیینی در قالب «صورت‌گری» و «صورت‌پرستی» جلوه می‌کند. غفلت از ملکوت «سیرت» و هبوط در برزخ «صورت». پرداختن به «صورت» یعنی چسبیدن به پوسته دین و به حاشیه راندن درونه دین. یعنی آراستن ظاهر که حکم «نقش ایوان» را دارد و کاستن از باطن که حقیقت دین در آن وطن می سازد.شاید حکایت زیر تا حدودی گویای این مسئله باشد که ما ظاهر بزک‌کرده دین را بر باطن پیراسته و مُنقح آن بیشتر ترجیح می‌دهیم. «می‌گویند روزی مُلا با لباسی پاکیزه اما ساده به مجلس میهمانی رفت اما چون لباسش ساده بود، در او به دیده تحقیر نگریستند و در ذیل مجلس نشاندند. ملا به خانه رفت و لباسی مجلسی و پرزرق و برق پوشید و به میهمانی برگشت. این‌بار بر صدر مجلس نشست و مورد اکرام و احترام فراوان قرار گرفت. وقتی هنگام صرف غذا شد، ملا لباس‌هایش را به خوردن دعوت کرد و گفت بفرمایید! این غذاهای اشرافی شایسته شماست، چرا که اگر شما نبود, ...ادامه مطلب